Babam..
Beş yaşımdan beri yılda sadece iki kez görebildiğim adamdı.Onu pek sevmeyişimin nedeni ise annemi aldatması ve bunu benim ortaya çıkarmamdı.
Genç ve türbanlı bi kadındı bilirsiniz günümüz türbanlılarınızı böyla at daşşağı gibi sözde topuz yapıp 40 kat makyajla geziniyorlar (tabi aralarında gerçekten kapanıp gerçektende müslümanlığı yaşayan ablalarımızda var onlara saygım sonsuz ama bu bahsettiğim orospulara karşı aşırı derece de saygısızım) Neyse güzeller güzeli annemi böyle bi kancıkla aldatıyordu babam olacak am sarması bigün telefonuyla oynuyodum okumayı sökmüş artık hecelemeden çıkmış durumdaydım.
Gelen mesajlar tam bi faciaydi düşünsenize o yaşlardasınız babanızın telefonuna "memelerimin uçları yanıyo" diye bi mesaj geliyo. Tabi önce anlam veremedim mal mal bakıyordum ama az buçuk galeriden resimleri görünce kendimden geçmiştim abime haber verdim o ise anneme ev gerçektende yıkılıyordu büyük gümbürtüler bağırmalar çığlıklar...
Tek hatırladığım şey yere çöküp şu soruyu kendime soruşum olmuştu "neden diğer aileler gibi mutlu bi ailemiz yok Allahım"
O aralar bi tek Allahla dertleşirdim çünkü o diğer kimseler gibi değildi beni dinlememezlik yapmıyor anlatabildiğim kadar anlatıp rahatlıyordum ona ağlıyor ona sızlanıyordum..
Masumdum günahsızdım bu kadar iğrençleşmiyordum kandar değildim kim ne şekilde zarar verirse versin onlara hep sevgi ile yaklaşıyordum...
Ama şuan büyüdüm güzelliğimin farkındayım kendimin farkındayım biri bişey dese aniden onu nasıl kullanıp atacağımı duygularına nasıl zarar vereceğimi iyi biliyordum...
Ben artık şeytandım ateşin kendisiydim ve bunu biliyordum...
Üçüncü sınıfta falan olsam gerek herkesi nedense okuldan hep babası alırdı sanki onlar biliyordu olanları ve inadıma yapıyordu içime işliyordu sıranın altına saklanıp tüm velilerin çıkmasını bekliyordum herkes gittikten sonra çıkıp dışarı öyle gidiyordum eve hıçkıra hıçkıra ve ağlayarak...
Diğer çocuklara hep özendim evet onlardan daha iyi ödev yapıyordum daha iyi kalemlerim ve daha iyi defterlerim olmasına rağmen daha iyi bi ailem olmadığı için onlara gıpta ile bakar ve bu ailenin bu halde olmasına sebep olan babama o yaşta lanet ederdim...
Neden mutlu bi ailem yoktu?
Neden işe giderken karısına sarılan bi babam yoktu?
Oysa ki bizim evde babam işe gitmeden önce kahvaltıda tabağı duvara fırlatıp anneme hakaretler eder abimi döverdi...
Ben ise yatağın altına saklanıp gözlerimi sıkıca yumardım...
"Allahım biliyorum gözlerimi daha sıkı yumarsam yanına gelicem ve kimse birbirine bağırmıyacak"
İşte bu yüzden babama karşı kin doluyum...
Aslında intikam alacağım insanlar arasında babam da var fakat ona sevgi duyduğum için değil sadece acıdığım için az da olsa bi değer veriyorum o kadar...
Yoksa sarıldığımda beni iten anneme boşandığı halde küfürler eden yeni eşine beni ezdiren adam benim babam olamazdı..
Hoş yanına gidince de sokaktan bi adamı ziyeret eder gibi hissediyorum...
Sıkıntılı bi hayatı var hemde çok sıkıntılı...
İlk karısından bi kızı var kızı şuan annemle yaşıt ve para için hep babasına boyun eğmiş, annesi nerede kendi dahi bilmiyo herşeyden öte işi gücü büyü.
Evet evet büyü yanlış okumadınız bulduğu parayı büyüye verecek kadar dindar sorulduğunda ise beş vakit namazında yüce kadın..
İkinci karısından ise bi oğlu var tahminen otuzyedi yaşında haplarla ayakta duran biri yakışıklı olmasına rağmen hastalığı yüzünden evlenemiyo annesi bakım evinde Ailenin en kimsesizi ve herkese boyun eğip göz yaşını da acısınıda içinde yaşayan tek adam..
Üçüncü karısı malum annem ondan da para düşkünü bi abim ve ben doğmuşum
Dördüncü karısı ise şuan ki eşi ona malatyalı kadın diyeceğim zamanında "onun kölesi olurum" diyen kadın şimdi yediği dayaklardan kaçmak için binbir türlü hallere düşüyo zavallım ondanda küçük bi kız kardeşim var...
Kız kardeşimi pek sahiplenmiyorum malum yılanın yanında büyüyen çiyan olur..
Evet bu manyak adamın kendine has bi haremi var malum Şam göçmeni bi ailenin oğlu parayı buldukça nefsine yenilmiş ama hatalarını hep görmezlikten gelmiş..
Taaaa ki ben büyüyüp yüzüne tüm hatalarını vurana kadar...
Bu daha başlangıç..
Annem...
Garip bi kadın garip geçen bi hayatı varmış.Dışarı da bulmuş anneannem onu gerçekte annesi kim ne iş yapar bilmiyo ve gerçek annesini pekte sevmediği ortada belki zor bi durumdayken seni bırakmış olabilir deyince büyük bi dışımla bana bakıyo doğal olarak fazla da o konuda ses edemiyorum. Dediğim üzre Annemin bana tek hançeri Sarı olayında olmuştu.Ama dedim ya iyi ki olmuş onun sayesinde şuan daha iyi bi yaşamım var evet sevdiğim adamın karısı olamadım ama olmadığım içinde huzurluyum en azından beni aldatan bi eşim ve bi çocukla ortada kalmışlığım yok ...
İyi bi kadın...
Benim için kendini her riske atabilen bi kadın, tek arkadaşım, sırdaşım...
Evet bazen beni deli edebiliyo ama sarıldığı anda o kadar güzel ki herşey siliniyo tüm kavgalar tüm tartışmalar herşey bitiyo adeta...
En çok ona üzülüyorum boku bokuna yaşamak diye bi deyim varsa bu kesinlikle onun yaşadığı hayata söylenecek bi deyimdir...Güzelsin gençsin ve birinin peşine takılıp gidiyorsun o kişiye körü körüne aşıksın onun için aileni siliyorsun ve her gün dayaklar yiyip aldatılıyorsun yılmıyorsun seviyorsun ona iki evlat veriyorsun..
Yılmıyorsun onun için didiniyorsun ama yine de yenik düşüyorsun bu savaşa başkaları kazanırken senin sevdiğin adımı sen sana gülen, halinle alay eden gözlerin önünde can çekişiyorsun...
Evlatlarının birisi hain diğeri ise hayata yenik doğuyo...
Biri senden ayrı kalmayı yeğlerken, öteki senin için savaşmayı göze alıyo..
Eğer bir gün bunu okursan ve benim olduğumu anlarsan unutma anne seninle alay edip sana gülen her göz yakında içi hüzünle ağlarken bulacak kendini...
Seni seviyorum her ne olursa olsun seveceğim de...
Senden isteğim tek ricem bana daha fazla sarılman o kadar..
Bana güven ben oğlun değilim hırsımın içinde boğulmam çünkü alacağım intikamların asla peşini bırakmadım ve bırakmayacağımda...
Abim...
Geçmişi uğruna yenilmiş bi adam. Üstün zekasını hayatına değil de karıya kıza kullanmış bi abaza..
Ama sözde namus abidesi, para nerede o orada yaşı yirmiyedi yani aklı başında sayılacak bi adam ama değil. Halen kullanılmaya açık yere düşsse anne diye ağlayacak fakat kalkındıktan sonra annesini bi çöp gibi kullanıp atacak bi adam. Size göre anne nedir bilmem ama ona göre de aile denen bi kavram yok...
Çünkü o psikolojik sorunları olan bi adamla ve hüngür hüngür ağlayıp çağresizce düşünen bi anne gibi değildi doğuştan çaresiz gibiydi..
Köpek yakışıklı da...
Her hafta çıktığı kızı değil yattığı kızı sayamazdın. Ama sorsan namus nedir diye abidesi kesilecek bi adamdır. Malum sarı ile ilişkim çıktığında töre cinayeti işleyeceğim diye atılıp duruyodu keşke "salın küçük enişteyi" falan deseydim :)
Şuan ise Bi kızla beraber ve işin ilginç yanı ise babamda para olduğu için babama gitti babama uydu ve annemi reddetti...
Bigün o kızda babamda onu yüzüstü bırakacak...
Anneme muhtaç olacak, umarım bu muhtaçlığın karşılığını geç olmadan alacak kadar hızlı aklı başına gelir...
Parasızlıktan kıvransan da sana asla acımayacağım...
Ve gün gelecek Sarı olayınca nasıl bana küçümseyerek baktıysan bende gözlerinin içine öyle bakacağım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder